اربابم ...

بسم رب الحســـیـــن (علیه السلام) ... 

بگذار خیـــس شوم ... 

میان ِ هق هق ِ دلتنگی هایم ... 

بگذار فریاد بکشم ... 

از درد ها ...

بگذار نگاه کنم 

عاشقانه 

اربــابـــ ... را 

آهای دنیـــا...!

مرا با هق هق ِ دلتنگی هایم ، فریاد دردم ، نگاه عاشقانه ام ، نجوای درونم ... 

تنها بگذار ... 

رها کن 

آری

مرا دیوانه بخوان 

دیوانه ...

انا مجنون ...

حـــ ســ یــ نـــ (علیه السلام)

 

 

 

 

امشب یه عزیز دوست داشتنی دلمو راهی حرم کرد ...آخ ارباب درد دوری خیلی سخته خیلی ...

بزار بیام همونطور که بار اول اومدم زیر قبه بهت گفتم حرف دلمو ...بزار بیام ...

تا آخر عمر کنیزخودتو مادرتم اگه حاجتمو بدی ومنا راهی حرم کنی..

 

دل نوشت:

برود هرکه دلش خواست شکایت بکند . شهر باید به من هیئتی عادت بکند...