من یک انسانم با همه ی خوبی ها وبدی هایم که کفه ی ترازوی بدی هایم ناجور سنگینی میکند.
یک انسان با همه ی نعمتهای که خدای بزرگ بهم هدیه کرده.
اما خدا اگر قبول کند دوست دارم کنیز حضرت مادر سلام الله باشم.
کنیز بودن...شرط دارد...
مادر اول شهیده راه ولایت است. این یعنی:
سید علی لب تر کند جان را فدایش میکنم.
مادر برای مرد نابیناهم حجاب گرفت. این یعنی:
جان از تنم برود چادر ازسرم نرود.
******************
واما شهدا . . .
تا جان دارم وتوان برای دفاع از خون شهدا تلاش خواهم کرد...
راجع به عکس وبلاگم
.
.
.
شهید آقا محسن حاج رضایی
شاید برای همه یه شهید باشه مثل همه ی شهدای والا مقام شهرمون,اما برای من شده همه ی زندگیم...
شده دوست
شده همدم
شده سنگ صبور
شده همه ی دارندارم...
وچقدر کلمات ناچیزند در برابر عشق من به حاج محسن.