نامه ای برای اربابم

نــامــــه ای بـــه اربـــاب

بادیدگانی گریان 

به :ریاست محترم بخشِ بی قراری های دل ، سایه ی سر ، حضرت اباعبدالله (روحی فـداک)

از: کربلای دلم

با سلام و صلوات خاصه و آرزوی سلامتیِ دردانه فرزند ِ موعودتان

احتراماً

پیرو دعوت قبلی تان به آن بهشت ِ بی مثال و آن منزلگاهِ سرگشتگی و به جهت جاماندن یک فقره دل روبروی ایوان طلای حرم تان ،

و یک جفت چشم در حوالی حریم تان ،

و یک هوا آشفتگی کنار بیرق و عَلَمِ تان،

و یک عمر تپش در کنار روضه هایتان ،

...درخواست آن دارم که دیگر بار با عنایت خداوندم و خواست قلبِ مبارکتان ، منت بر سرم نهاده ، دعوت به آن وادی جنونمان کنید که نزدیک است جان دادنمان از این غم ِ فراقِ شب های زیارتی تان ... فرا رسد

 که آرام گیرد سرگشتگی ها و بی قراری ها و تپش های قلبمان و همچنین جانی دوباره گیرد این دست ها از لمس ضریح شش گوشه تان ...

خواهش و تمنا دارم دعوتنامه ام را مُهر کنید. امیر قلبم ؛دل در هوای کربُ بلا دست و پا می زند...

با تقدیم همه ی جان و روح و هستی ام

آدرس گیرنده:

عراق. شهر کربلا -. خیابان بین الحرمین - ورودی باب القبله - ضریح شش گوشه -

حضرت ارباب سیدالشهداء علیه السلام.

حرف دلم :

دارد میرسد شب بی قراری من و حاج محسن

شب رفتن او و دل سپردم من به او ...