تقدیم اولین شهید جبهه انقلاب وفرهنگ در سال 93

مســـئولان محـــترم عـــلی امــروز آرام خــوابیـــد ؛ آرام بـخــوابیــد ...

 

 

شهادت طلبه شهیدخلیلی، بار دیگر نشان داد که مردم از مسئولان پرمدعا در عمل به منویات ولایت پیشقدم هستند و در زمانی که برخی ها تنها به فکر نگارش مرقومه و برقراری تماس تلفنی جهت عرض تبریک به بزرگترها و خوشگذرانی در شمال و سپس کیش به سر می برند، این نیروهای انقلابی هستند که در میدان عمل، با تقدیم جان خود نشان می دهند که فرهنگ از اقتصاد مهمتر است و عزم ملی خود را در اجرای نقشه راه سال، به تصویر می کشند.
علی خلیلی به آرزویش رسید و مویه کردن برای امثال او، تنها از سر جاماندن از مسیر شهادت است اما ابراز تاسف برای آنانی که کرسی های قدرت را با انواع شعارهای پرطمطراق به چنگ آورده اند، پیامی است که باید به گوش حضرات برسد.
شهادت علی خلیلی پیغامی بود برای امثال علی جنتی، وزیر فرهنگ(!) و ارشاد(!) دولت یازدهم، که در نشست خبری خود با خبرنگاران در 21 اسفند 1392 به صراحت اعتراف کرده بود: "در یکی از ملاقات‌ها که با رهبر انقلاب داشتم به ایشان گفتم که نه وزرای قبلی ارشاد توانستند تمام انتظارات شما درباره فرهنگ را برآورده کنند و نه من می‌توانم این کار را انجام دهم"!
علی خلیلی به امثال علی جنتی پیغام می دهند که اگر شماها نمی توانید، اما ما می توانیم! ما می توانیم حتی با جان خود انتظارات و اشارات ولی امر را لبیک بگوییم.
باید به مسئولان فرهنگی یادآور شد که حضرت امام خامنه ای پیرامون مقوله فرهنگ فرموده اند: "فرهنگ، این همان چیزی است که حاضرم بخاطرش جانم را فدا کنم"؛ و این یعنی مسایل فرهنگی، به اندازه مسایل نظامی و بلکه بیشتر از آن، اهمیت دارند و سرداران و مسئولان فرهنگی اگر مرد جان دادن در این عرصه مقدس نیستند، باید بروند و کنج خلوت و انزوا برای خود فراهم آورند.

 

خون دل نوشت باشد سخنی از امام خمینی (ره):

مملکت اسلامی عار است که دستش را دراز کند طرف آمریکا، که شما نان ما را بدهید...