محجبه...

{زمان شاه بود.داشتیم باهم توخیابون قدم میزدیم.یه خانم بی حجاب داشت جلومون راه می رفت.فاطمه رفت جلو وبدون هیچ مقدمه ای ازش پرسید:"ببخشید خانم اسم شما چیه؟"خانم با تعجب جواب داد:"زهرا چطور مگه؟"فاطمه خندیدوگفت:"هم اسمیم"بعد گفت:"میدونی چرا رو ماشینا چادرمیکشند ؟"خانم که هاج واج مونده بودگفت:"لابد چون صاحباشون میخوان سرما وگرما گردغبار واینجور چیزا به ماشینشون آسیب نزنه"فاطمه گفت:"آفرین!من وتو هم بنده های خدا هستیم وخدا بخاطر علاقه اش به ما یه پوششی بهمون داده تا با اون ازنگاهای نکبت بار بعضیا حفظ بشیم وآسیبی نبینیم.خصوصا اینکه هم نام حضرت فاطمه(س) هم هستیم...بعدها که دوباره اون خانم رودیدم محجبه شده بود.}
شهیده فاطمه جعفریان
شهادت:1356علت شهادت: به دست ساواک
برگرفته ازکتاب: کفش های جامانده در ساحل

خون دل نوشت:حالا امروز با زبان روزه ازبین این چهارراه استقلال تا همین میدان حاج آقا مصطفی خودمان که میروم.بیست بار باید بغضم را فرو بدم که وسط خیابون نزنم زیر گریه بادیدن انواع صحنه ها.حال من که این است خدا ازدل مادر شهیدی خبر بدهد که جوون رعناش داده برا حفظ ناموس این مملکت.لااقل به حرمت این ماه عزیز یه خورده ملاحظه کنید.خسته شدم ازبس هروز جلوی چشمام دل امام زمان را میشکنن.خدایا دیگه نفسم بالانمیاد تواین شهر.اگر گلزار شهدا نبود مطمئنا من تا الان خفه میشدم.باهمه ی شرمندگی هم که میرم گلزار بازهم شهدا باآغوش باز ازم پذیرایی میکنن..حالم راعوض میکنن...باز دم معرفت شهدا گرم...اقا یا صاحب زمان آقا بیا دیگه خسته شدیم...آقامیدونم مشکل ازماست شما بیایید کمکون کنید...آقا....

شب قدر

خدایا!بازدوباره اومدم...باهمه ی گناهام راهم دادی...لیاقت نداشتم که بیام چه رسدبه اینکه قرآن راروی سربگیرم...ولی اومدم باهمه ی گناهان این یکسالم...

وتنها واسطه من مادر(س)بودمادری که بعدازرفتنش پدرراهم باخودبرد.واین روزهاکه حضرت پدر(ع)دربسترخوابیدن بیشتردردهایش"درد"کوچه هست بیشترغصه هایش مرورخاطرات پیراهن خونی وچادرخاکی هست...

مولا راحت میشودبعدازآن خداحافظی غریب اززهرایش.فرداشب بعدازمدتها روی همسرش راخواهد دید...

هرچه می نویسم مادری میشوددوباره برای بچه هایادمدینه زنده میشود...دلم میسوزدبرای زینب(س)دوباره داردطعم یتیمی رامیچشد...

دیشب تقدیر یکسالم رانوشتندوفرداشب این تقدیر راتصویب میکنن خدایا به حق اول شهیده عالم مادرپهلوشکسته  نکنددراین تقدیرنباشد رزق محرم وفاطمیه...که تمام تار پودم شده  روضه ارباب ومادربزرگوارشان...

ارباب میدانم گناهکارم ولی زنده ام باخاطرات کربلایت دوباره برایم بنویس که سخت دلتنگ حرم شماوسقاهستم...

ای خدا!به حق اول مظلوم  عالم فرج منتقم رابرسان دیگرجانمان به لب رسیده است...

دل نوشت:آقاجان ازکرمت همین بس که ازامام حسن(ع) خواستی برای قاتلت غذاببردومهمانش کند...هرچه باشم بدتر ازابن ملجم که نیستم...نگاهم کن..

دلم برای غربتت میسوزد,ای چادر...

این روزها دلم برای غربت چادربدجوری میسوزد    انگارغریب شدازهمان روزی که پشت درسوخت

چادرهدیه زیبای مادرم زهراست کاش من و امثالم میتوانستیم وارثان خوبی برای مادرباشیم.آهای دختران همسن سال من تورابه جان مادر شماراقسم میدهم این وضع حجاب پوشش یک دخترجوان شیعه نیست چرادل صاحب زمانمان رامیشکنید؟آخ که هروقت نشستم سرکلاس تودانشگاه واومدم توخیابون فقط غصه خوردم.آهای دخترک ساده لوح!نمیدانی چه طعم شیرینی داردوقتی تواین آفتاب سوزان تیرماه بازبان روزه زیرسیاهی چادرذوب شوی.نمیدانی چقدرحس سربلندی دارداگرفقط برای یکبارباسیاهی چادرت به نگاه های هوس آلودنه بگویی.امیدوارم روزی به این لذت هابرسی.وشماای چادری ها!حالاکه توفیق پوشیدن هدیه ی مادررادارید نبایدبگذاریددرحق چادرکم لطفی شودبایدثابت کنیم مازنان مؤمنه ومحجبه نمیگذاریم کسی تهمتی به دینمون وخانم های باحجاب بزند  نبایدفکرکردحالاچادربه سرکردیم دیگرکاری به دین وتبلیغ حجاب وبودن درصحنه هانبایدداشت.اصلاشایدکم کاری ازماچادری ها بوده است که الان وضعمان این است.مابایدهمانندمادرمان حضرت زهرا(س)خون بدهیم برای حفظ ازچادر و دین وگرنه چادری بودن ماهم به دردی نمیخورداگربخواهیم نظاره گرباشیم که چگونه اینان روی خون شهدایمان میایستند....

....تولحظه های افطاردعام کنید...

حجاب

حجاب همان چادری بود که پشت درسوخت ولی ازسرفاطمه(س)نیفتاد...