عـ ــ ــلمــ ــ ـدار

حال دل نوشت:

.

.

.

.

.

کسی اگر رفت مدینه و گذرش به بقیع افتاد
برود و به آن بانویی که مادر پسرها بود ؛ بگوید...
که پسرش از دست و پا افتاد...
اما از چشم نه !

گوش کن میشنوی دارد صدایش میاد صدای عزای ارباب مان ...

چیزی دیگر نمانده تا همه باهم بخوانیم:

 ای اهل حرم میر علمدار نیامد سقای حسین سید سالار نیامد ...

خداجونم فقط چند روز دگر بگذار زنده باشم تا سیاهی بیرق اربابم ببینم ...